 |
| යෝග නිද්‍රා දේවිය |
6-7. මෙසේ සිතා, හුන් ස්ථානයේම හිදිමින් බ්‍රහ්මා තම මනසෙන් විෂ්ණුගේ උපකාර ඉල්ලන්නට විය. විවිධ මාත්‍රාවන් සහිත ස්තෝත්‍රයන්ගෙන් යෝග නිදාවෙහි නියැලි සිටින නාරායනව වර්ණනා කළේය.
දීනානාත හරේ විෂ්ණෝ වාමණෝත් තිෂ්ඨ මාධව ।භක්තා තිහද දෘෂිකේශ සර්වාවාස ජලපතේ ॥ 8 ॥
අන්තර්‍යාමින් නමේයත්මං වාසුදේව ජගත්පතේ ।දුෂ්ඨාරිනාශනෛ කාග්‍රචිත්ත චක්‍රගදාධර ॥ 9 ॥8-9. ඔහු පැවසිය: අහෝ අසරණයන්ට සරණ වන්නා! අහෝ හරි! අහෝ විෂ්ණු! අහෝ වාමන! අහෝ මාධව! ඔබ වහන්සේ විශ්වයේ ස්වාමියා මෙන්ම සර්වව්‍යාපි වන සේක. අහෝ හෘෂිකේශ! ඔබතුමා ඔබතුමාගේ සමස්ථ බැතිමතුන්ගේ බාධක දුරලන්නේය; එබැවින් යෝග නිද්‍රාවෙන් අවදි වනු මැනවි. අහෝ වාසුදේව! විශ්වයේ ස්වාමීනි! ඔබ වහන්සේ සියල්ලන්ගේ හදවත් තුළ වාසය කරන අතර ඔබතුමා ඔවුන්ගේ ඉච්ඡාවන් පිළිබඳව දන්නේය. චක්‍ර-ගධා ධාරියනි! ඔබ වහන්සේ ඔබේ බැතිමුන්ගේ සියලු ශතෘන් විනාශ කරන්නේය.
සර්වඥා සර්වලෝකේශ සර්ව ශක්ති සමන්විතම්।උත්තිෂ්ඨෝත්තිෂ්ඨ දේවේශ දුක්ඛනාශන පාහි මාම් ॥ 10 ॥10. අහෝ ස්ර්වබලධාරිය! ඔබ වහන්සේ සමස්ථ ලෝකයන්ගේ ස්වාමියා මෙන්ම, සියලු ශක්තීන් දරා සිටින්නාය; ඔබ වහන්සේගේ සම්පූර්ණ ස්වරූපය කිසිවෙකු හෝ නොදන්නේය. අහෝ දෙවියන්ගේ නායකයානෙනි! ඔබ වහන්සේ සමස්ථ දුක වේදනාවන් සංහාරය කරන්නාය. එබැවින් අවදි වී මා ආරක්ෂා කරනු මැනවී.
විශ්වම්භර විශාලාක්ෂ පුණ්‍ය ශ්‍රවණ කීර්තන।ජගද්යෝනේ නිරාකාර සර්ගස්තිත්‍යංත කාරක॥ 11 ॥11. අහෝ විශ්වයේ සංරක්ෂකයානෙනි! ඔබ වහන්සේගේ දෘෂ්ටියෙන් කිසිවක් සැඟවිය නොහැකිය. ඔබතුමාගේ නම ශ්‍රවණය කිරිමෙන් හා ජප කිරිමෙන් සියල්ලොම පවිත්‍ර වන්නේය. ඔබ වහන්සේ නිරාකාර (නරායන පර-බ්‍රහ්මන් වන අතර බ්‍රහ්මන් ස්වරූපයක් රහිතය.) වන සේක; ඔබ වහන්සේ සංසාරය නිර්මාණය, සංරක්ෂණය සහ සංහාරය කරන්නාය.
12-13. අහෝ විශ්වයේ මූලය! සියල්ලෙහි අනුග්‍රාහකයානෙනි! ඔබ වහන්සේ රාජ රජේශ්වර මෙන් කාන්තිමත් වන නමුත් ඔබ වහන්සේට අහංකාරයෙන් මත් වී, මා සංහාරය කිරීමට පැමිණි මෙම දානවයන් දෙදෙනා හඳුනා ගත නොහැකිය. ඔබතුමාගේ සරණ පතා පැමිණි පීඩාවට පත් මාව ඔබ නොසලකා හැරියොත් සංරක්ෂක ලෙස ඔබේ නාමය නිෂ්ඵල වනු ඇත.
14-26. මෙලෙස ප්‍රශංසා කළද විෂ්ණු අවදි නොවූ අතර එවිට බ්‍රහ්මා මෙසේ කල්පනා කළේය. "විෂ්ණු දෙවිඳුන් නිසැකවම මූල ශක්තිය වන අධ්‍යා ශක්තියගේ යෝග නිද්‍රාවට සමවැදුණු හෙයින් අවදි නොවන්නේය. මා දැන් කුමක්ද කළ යුත්තේ! අහංකාරයෙන් මත් වූ මෙම දානවයන් දෙදෙනා මා මරා දැමිමටමයි සුදානම්ව සිටින්නේ. මා දැන් කුමක් කරම්ද? කොහේ යන්නද? මට උපකාර කිරිමට හැකි කිසිවෙකු හෝ සොයාගත නොහැකිය. මෙලෙස සිතමින් බ්‍රහ්මා තමා විසින්ම යෝග නිද්‍රා දේවිය ප්‍රශංසා කිරීමට තීරණය කළේය. ඔහුගේ මනස තුළ සාකච්ඡා කිරීමෙන්, ඔහු සිතුවේ විෂ්ණුව මුර්ජා කරමින් සිටින අද්‍යා ශක්තිය තමා බේරගන්නා බවයි. මැරුණු මනුෂ්‍යක්ට කිසිවක් නොඇසෙනා සේ විෂ්ණුටද එසේය, ගැඹුරු නිද්‍රාවෙහි නියැලි සිටින නාරයන කිසිවක් නොදන්නේය. මා එතුමාව කෙතරම් වර්ණනා කළද ඔහු අවදි වූයේ නැත, එසේනම් නිද්‍රාව හරී යටතේ නොව, හරී නිද්‍රාවට යටත් වී ඇත; එසේනම් මේ යෝග නිද්‍රාව හරි ව යටත් කොට ඇත. එමෙන්ම හරි ව යටත් කරගෙන සිටින ක්ෂිර සාගරයේ දියණිය (ලක්ෂ්මී) ද යෝග නිද්‍රාවට යටත් වන්නීය. එබැවින් පෙනී යන්නේ භගවතී මහාමායාව සම්පූර්ණ විශ්වය තමා යටතට ගෙන ඇති බවයි. මා, විෂ්ණු, ශම්භු, සාවිත්‍රී, ලක්ෂ්මී හෝ උමා වේවා, සියල්ල ඇයගේ පාලනයට යටත් වේ, එහි කිසිඳු සැකයක් නොමැත. අනෙක් උසස් පුද්ගලයන් පිළිබඳව කවර නම් කතාද! මා සාමාන්‍ය මනුෂ්‍යක් මෙන් නාරායනව වසඟ කරමින් සිටින යෝග නිද්‍රාව ප්‍රශංසා කරමි. ඇය වාසුදේවයන්ව අත් හැරියොත් නිසැකවම එතුමාට දානවයන් සමඟ යුද්ධ කළ හැකිය. නාරයනගේ නාභි කමලය මත වැඩ සිටින බ්‍රහ්මා මෙසේ කල්පනා කර, නාරායනව වසඟයට පත් කරමින් සිටින යෝග නිද්‍රා දේවිය මෙසේ ප්‍රශංසා කළේය.
27-30. බ්‍රහ්මා පැවසුවේය; ඕ දේවිය! ඔබ වේදයන්ගේ හිමිකරු බව මා වටහා ගත්තෙමි, ඔබ බ්‍රහ්මාණඩයේ පරම මූලය වන සේක. සියලු ජීවින්ට වඩා විමංසන බුද්ධියක් ඇති විෂ්ණුව ඉන්ද්‍රාවට වසඟ කිරීම එයට ස්වයං සාක්ෂියකි. ඔබ සියලු ජිවින්ගේ මනස් තුළ සිටින ක්‍රීඩිකාවයි. ඔබගේ ශක්තියෙන් නාරයනව වසඟ කරමින් සිටින විට මා තුළ ඔබ පිළිබඳ දැනුම ඉතාමත් අල්පය. එසේනම් කෝටියක් ප්‍රඥාවන්තයන්ගෙන් ගුණයන් පරයන, මායාවෙන් හෙබි ලිලාවන් සහිත ඔබතුමිය අවබෝධ කරගත හැක්කේ කා හටද. සාංඛ්‍යා ශාස්ත්‍රය තුළ පවසන්නේ පුරුෂයා පරම විඥානය වන අතර විඥානයක් රහිත නිෂ්ක්‍රිය විශ්වයේ නිර්මාතෘ වන ප්‍රකෘතිය ඔබ වහන්සේ ලෙසයි. නමුත් මෑණියනි! ඔබ සත්‍ය වශයෙන්ම නිෂ්ක්‍රීයද? එසේ නොමැතිද? පෙර එසේද? ඔබ කෙසේද විශ්වයේ පාළක විෂ්ණු දෙවිඳුන්ව මෙලෙස සිහිසුන් කළේ? ඕ භවානි! ඔබතුමිය ගුණයන්ගෙන් රහිත වන අතර රංගනයක් ආකාරයට ගුණයන් විද්‍යාමාන කරයි: ගුණයන් ත්‍රිත්වයෙන් යුත් එම රංගනයන් ත්‍රීසන්ධ්‍යාවෙහි මුණිවරුන් වන්දනාමාන කරන ඔබ වහන්සේය. එනමුත් ඔබේ ක්‍රියාවන් දන්නා කිසිවෙකුත් නොවේ.
31-33. ඕ දේවිය! ඔබ විනිශ්චයහි ස්වභාවය සහ විශ්වයේ සියලු ජිවින්ගේ අවබෝධයට හේතුවයි; ඔබ නිරන්තයෙන් දේවතාවුන්ට සමෘද්ධිය ලබාදෙන ශ්‍රියාවයි. ඕ මෑණියනි! ඔබ සියල්ල තුළ කීර්තිය, බුද්ධිය, ධෛර්යය, අලංකාරය, ශ්‍රද්ධාව, වින්දනය යන ආකාරයන්ගෙන් පවති. ඕ මෑණියනි! දැන් මා දැඩි අසීරුතාවකට පත් වී සිටිමි එබැවින්, මා ඔබේ ස්වභාවය ඇසින් දුටුවෙමි; ඒ පිළිබඳව තවදුරටත් තර්ක කිරීම හා සාකච්ඡා කිරීමේ අවශ්‍යතාවයක් නැත. ඔබතුමිය නාරායනව නිද්‍රාවෙන් වසඟ කෙරු විශ්වයේ මාතාව බව මා දැන් හොඳින් දන්නෙමි. වේදය ඇතුළු සමස්ථ ලෝකයන් ඔබ තුළින් පැමිණියහ; ඒ පිළිබඳව කුමන සැකයක්ද? වේදයන් පවා සම්පූර්ණයෙන් ඔබගේ ස්වභාවය නොදන්නා කල්හි, ඵලය විසින් හේතුව කෙසේ නම් දැනගන්නද.
34-36. එබැවින් වේදයන්ගෙන් ඔබ වහන්සේ වටහා ගැනීම අපහසුය. ඕ මෑණියනි! මා, හරි, හර සහ මාගේ පුත්‍ර නාරද සහ අනෙකුත් දේවතාවුන්ට පවා ඔබ තුමියගේ සම්පූර්ණ ස්වභාවය වටහා ගත නොහැකි වන විට ඔබ වහන්සේව සම්පූර්ණයෙන් වටහා ගත හැකි මෙලොව සිටින ප්‍රඥාවන්තයා කවරහුද? ඔබතුමියගේ මහිමය සියලු ජිවින්ගේ වදන් පරයන්නේය. වේදාචාරීන් විසින් යාග හෝමයන් සිදු කරන විට ඔබතුමියගේ ස්වාහා නාමය උච්චාරණය නොකළොත්, පූජාවන් සියයක් හෝ කළද, දේවතාවුන්ට සහ පූජාවන්ට සහභාගිවන්නන් හට එහි ඵලයන් නොලැබේ; එබැවින් ඔබතුමිය දේවතාවුන්ට වරප්‍රසාදයන්ද පිරිණමන්නිය යි. ඕ භගවතී! පෙර කල්පයන් හීදි දානවයන්ගෙන් ඔබ මා මුදවාගත්තාය. ඕ දේවී වරදේ! දැන් ද මා මධු සහ කෛතභ යන අසුරයන් දෙදෙනාගේ භයානක ස්වරූපය කෙරෙහි බියෙන් සිටිමි. මා ඔබ වහන්සේගේ සරණ පතමි.
37-38. උසස් විඥානයක් සහිත තැනැත්තියනි! ඔබ වහන්සේගේ යෝග නිද්‍රා ශක්තියෙන් විෂ්ණුගේ සම්පූර්ණ ශරිරයම මූර්ච්ජා වී ඇති බව මා හොදින් දකින්නෙමි. නමුත් ඔබතුමියට මාගේ දුක් වේදනාවන් නොතෙරෙන්නේ මන්ද? එක්කෝ ඔබතුමිය ආදි දේවයන්ගේ ශරීරය අතහැර දමන්න, නැතහොත් ඔබතුමිය විසින්ම රිසි පරිදි මෙම අසුරයන් දෙදෙනා සංහාරය කරන්න. ඕ දේවී! ඔබතුමියගේ අද්භූත ශක්තීන් පිළිබඳව නොදන්නා අඥානයන් අනෙකුත් ස්වරූප උදෙසා ධ්‍යාන වඩන්නේය. එනමුත් මෑණියනි! ඔබතුමියගේ වරප්‍රසාදයෙන් විෂ්ණු ද ඔබතුමිය හේතුවෙන් අක්‍රිය වී සිටිනු අද මා දුටුවෙමි.
39-41. ඕ භගවතී! සාගරයේ දියණිය වන කමලා දේවියටද ඇයගේ ස්වාමියාව අවදි කිරිමට නොහැකිය. ඇයද ඔබතුමිය හේතුවෙන් නිද්‍රාවට පත් වී ඇති හෙයින් සිදු වන කිසිවක් නොදනි. ඕ දේවිය! කිසිඳු අපේක්ෂාවකින් තොරව හෘදයේ සම්පූර්ණ භක්තිය සමඟින් ඔබතුමිය වන්දනා කරන්නන් ආශිර්වාද ලත් තැනැත්තන් වන්නේය. අනෙකුත් දෙවියන් වන්දනා නොකර, ඔබතුමිය සර්වබලධාරි දෙවියන් ලෙස පිළිගන්නා ඇත්තන්ගේ සියලු ඉච්ඡාවන් සඵල වන්නේය. අහෝ! අහෝ! දැන් බුද්ධිය, අලංකාරය, කීර්තිය සහ සියලු යහපත් ගුණාංග හරිව අත්හැර නොදන්නා ස්ථානයකට පලා ගොස් ඇත. ඕ භගවතී! ඔබ වහන්සේ තුන් ලොවෙහි ඉතාමත් ප්‍රියමනාප වන්නාය, ඔබේ යෝග නිද්‍රාවෙහි ශක්තිය විසින්, නාරයනව මෙලෙස සිරභාරයේ තබා ඇත.
42-47. ඕ මෑණියනි! ඔබ මේ මුළු විශ්වයේම ශක්තියෙන් සහ සියලු පරාක්‍රමයන්ගෙන් හා ජවයෙන් පිරී ඇත; අනෙකුත් සියල්ලම ඔබතුමියගේ නිර්මාණයන් වේ. රංගන ශිල්පියෙකු විවිධ චරිත වලින් පෙනි සිටින්නා සේ විශ්විය රඟහල තුළ ඔබ වහන්සේ විවිධ ගුණයන් ඔස්සේ නානාවිද ස්වරූපයන්ගෙන් රඟ දක්වයි. ඕ මෑණියනි! යුගාරම්භයේදි සාත්ත්වික ශක්තියෙන් විෂ්ණු ස්වරූපය විදහා දක්වා, ඔහුව විශ්වයේ සංරක්ෂක බවට පත් කළ නමුදු; දැන් ඔබ විසින් ඔහුව මුර්ච්ඡා කර ඇත; එබැවින් ඔබතුමියට රිසි දේ ඔබතුමිය සිදු කරන බව අවිවාදාත්මක කරුණකි. ඕ භගවතී! මා දැන් සිටින්නේ අනතුරකයි; මා මරණය පත් කිරිමට ඔබ තුමිය නොසිතන්නේ නම්, නිහඬ බව දුරු කර මා වෙත ඔබගේ අනුකම්පාව නම් අමෘතය ලබා දෙනු මැනවි. ඕ භවානී! ඔබ වහන්සේ මා මරණයට පත් කිරීමට නොසිතන්නේ නම්, ඔබ වහන්සේ කුමන කාරණාවක් උදෙසා මෙම දානවයන් දෙදෙනා නිර්මාණය කළෙහිද? එසේ කළේ මා සමච්චලයට ලක් කිරිමටද, මා ඔබගේ මහිමය වටහා ගත්තෙමි, ඔබතුමිය ස්වකීයව සංසාරය නිර්මාණය කරා සේම ඔබතුමිය ස්වාධීනව එය පාළනය කරයි, ප්‍රලය සිදු වන කල්හී ඔබතුමියම සියල්ල ද්‍රාවණය කරගන්නීය. එබැවින් භවානී! ඔබ මාව මෙලෙස සංහාරය කිරිම කවර නම් පුදුමයක්ද? නමුත්, අහෝ මෑණියනි! ඔබතුමිය මා සංහාරය කිරීමට තීරණය කිරිමෙන් මා හට කිසිඳු පීඩාවක් නොවන නමුත්, මෙම ජීවින් දෙදෙනාට ශක්තිය ලබා දී තිබීම මට මහත් අගෞරවයකි. මා මෙම දානවයන්ගේ ඉලක්කයක් බවට පත් වීම මට මහත් අපහසුවකි. එබැවින් ලීලාමයි කුමාරිකාවනි! නැඟී සිටින්න! ආශ්චර්යමත් ස්වරූපයක් රැගෙන රිසි පරිදි මෙම අසුරයන් දෙදෙනා සංහාරය කරනු මැනවි; නැතහොත් නාරායනව අවදි කරනු මැනවි. දැන් සියල්ල ඔබ වහන්සේ මතයි.
48-50 සූත පැවසිය: මේ ආකාරයට තමෝ ගුණයන්ගේ ස්වභාවයෙන් යුත් නිද්‍රා දේවියව බ්‍රහ්මා විසින් ප්‍රශංසා කෙරූ කල්හී, ඇය නාරායනගේ ශරීරය අත්හරිනු ලැබුවාය. ඇයගේ අත්හැරීමත් සමඟ අසමාන දීප්තියකින් සහ තේජසකින් යුත් නාරායනයන්ගේ ශරිරය සෙලවෙන්නට වූ අතර බ්‍රහ්මා සතුටු විය.
වේද ව්‍යාස විසින් රචිත ශ්ලෝක 18,000 කින් සමන්විත ශ්‍රීමත් දේවී භාගවත මහාපුරාණයේ පළමු සර්ගයේ හත්වැනි පරිච්ඡේදය මෙසේ අවසන් වේ.